#3 "Był sobie pies" W. Bruce Cameron

Tytuł:"Był sobie pies"

Autor: W. Bruce Cameron

Liczba stron: 392

   "Był sobie pies" autorstwa W. Bruce Cameron to niezwykła opowieść o psie, która śmieszy, a jednocześnie wzrusza do łez .
   Autor przedstawia bohatera z początku jako małego kundelka zwanego Toby znalezionego z cała rodzina w kanale. Zostaje on zabrany do zagrody z innymi psami . Z początku jest przerażony ,ale potem uzmysławia sobie, że życie na wolności nie było łatwe i o wiele bezpieczniej czuje się przy ludziach otaczających go miłością . Przez długi czas był szczęśliwy trafił do chłopca imieniem Ethan, darzyli się niezwykłym uczuciem. Czuł się kochany i gdy jego dni nadeszły końca poczuł, że może spokojnie odejść. Po otwarciu oczu poczuł, że znowu jest szczeniaczkiem w ciele innego psa . Dlaczego odrodził się na nowo?

   Bohater podbił moje serce i to w każdym z 4 wcieleń . Za każdym wcieleniem jest u innej rodziny z wielkimi doświadczeniami z poprzedniego wcielenia lecz ciagle jest myślami ze swoim pierwszym właścicielem co naprawdę wzrusza. Autor przedstawił  go jako ciepłego i słodkiego psiaka, który byłby skarbem dla każdej rodziny. Jest on wiecznie zadowolony ,wesoły ,posłuszny i nie sprawia większych problemów . Można by rzecz ideał :D

Kiedy tylko zobaczyłam te książkę od razu wiedziałam ze muszę ja przeczytać . Głównie dlatego ze kocham zwierzaki i nie wyobrażam sobie życia bez nich .
Książka nie raz doprowadziła mnie do łez . Szczególnie w chwilach śmierci bohatera lub złego traktowania przez ludzi . Nie miałam pomysłu jak to się może skończyć chociaż w głębi serca trzymałam kciuki żeby bohater znalazł się u pierwszego właściciela i żeby to wszystko było snem. Przyznam jednak, że zakończenie trochę mnie zaskoczyło .

"Był sobie pies" daje dużo do myślenia , szczególnie właścicielom zwierząt. Pokazuje sceny gdy ludzie nie maja uczuć ewentualnie nie myślą o zwierzętach - dajmy przykład gdy pewien mężczyzna pozostawia Toby-ego z premedytacja w aucie na kilka godzin w upale, a sam idzie do baru pić. W głowie się nie mieści jak ludzie potrafią być okrutni i to między innymi jest tez metafora książki - pokazanie wewnętrzną bestię człowieka i nawołanie do zmiany. Co najważniejsze pokazała tez nam wszystko z widzenia psa. To jak on nie rozumie pewnych zachowań ludzi i tego ze coś robi złe. Uzmysławia to nam, że niekiedy z pupilem nie rozumiemy siebie nawzajem choć można się porozumieć i starać, a do tego potrzeba dużo miłości i cierpliwości ;)

Ocena: 8,5/10 😊🐶